Decydująca rola strategii Piłsudskiego w triumfie Polski w Bitwie Warszawskiej

Decydująca rola strategii Piłsudskiego w triumfie Polski w Bitwie Warszawskiej

Niewątpliwie jedną z najbardziej znaczących bitew w historii świata, jaką odnotowali historycy, jest Bitwa Warszawska. Rozpoczęta 15 sierpnia 1920 roku, stanowiła moment, w którym mimo niewielkiego uzbrojenia, polski oddział wojskowy skutecznie powstrzymał Armię Czerwoną podążającą ku Warszawie i uniemożliwił realizację planów Sowietów na podbój całej Europy. Wielu dostrzegło w tym wydarzeniu „cud nad Wisłą”.

Podobna sytuacja miała miejsce, gdy Armia Czerwona dowiodła swojej dominacji na przedpolach Warszawy i niemalże nic nie mogło już jej zatrzymać. Ten krytyczny moment przerwało jednak zdobycie sztabu 4 Armii rosyjskiej przez oddział ułanów kaliskich 15 sierpnia. Polacy przejęli jeden z dwóch radzieckich punktów łączności, a następnie przez dwa dni zagłuszali przeciwnika, odczytując Pismo Święte na częstotliwościach radzieckich. To sprawiło, że 4 Armia została kompletnie wyeliminowana z walki.

Do przeszkadzania w radzieckiej komunikacji wykorzystano radiostację, którą Niemcy pozostawili w 1918 roku. Mieściła się ona w nadal istniejącej dzisiaj działobitni Cytadeli Warszawskiej. Bitwa warszawska toczyła się również pod komendą Józefa Piłsudskiego, który 16 sierpnia wysłał polskie siły zgromadzone między Dęblinem a Chełmem nad Wieprzem do ataku. Strategia opracowana przez Piłsudskiego i gen. Tadeusza Rozwadowskiego polegała na ataku od południa i wejściu na tyły przeciwnika. Ta taktyka okazała się skuteczna – polskie wojska rozbiły linię obrony Rosjan pod Kockiem i Cycowem.

W tym samym czasie doszło do ataku 5 Armii polskiej pod dowództwem gen. Władysława Sikorskiego (†62 l.), który zepchnął rosyjskie siły na północ od Warszawy. Po zdobyciu Pułtusku i Serocka przez bohaterskich żołnierzy Sikorskiego, rozpoczął się pościg zwycięskiej armii za rozbitymi Rosjanami, którzy uciekli w panice. Do 25 sierpnia polskie oddziały dotarły do granicy z Prusami, co oznaczało koniec Bitwy Warszawskiej. Wojna jednak kontynuowała się aż do jesieni, kiedy to zawarto stosowne zawieszenie broni w Rydze 12 października 1920 roku.